Pagina's

Waar is er hout van de Kathedraal te koop?

In 1968 vond er in Antwerpen een opmerkelijk iets plaats. De Jan Blom straat werd ingewijd. Een opmerkelijk eerbetoon aan een man die alles zo anders liet zijn. Jan Blom was geen koning, prins of veldheer maar kreeg wel de krans van de stad aan de poort van de Onze Lieve Vrouwe toren. Hij was gewoon een ambtenaar wier voornaamste prestatie nog wel alles in het honderd laten lopen is geweest. Geen tien mensen heeft hij zo gedood of zelfs niet gered, enkel heeft hij zorg gedragen voor een paar ton stenen. Met de altijd al zo gehate kunst van beheren en niet leiden sloeg hij er als eenmans leger erin om een religie hatende Franse legermeute jaren te sussen en zodoende de Antwerpse kathedraal trots te redden. Voor enkel stenen en wars van elke dogmatiek van anti-religie wist hij door gewoonweg strikt te zijn de geschiedenis meer te bepalen dan een generaal die Borgerhout plat brandde. Die kreeg wel heel wat vroeger een straat van militair belang maar waar verder niemand echt iets om geeft.

Vijf jaar later reed ik als kind reed elke zaterdag uren door Borgerhout en Zurenborg voor wat toen een zwaar katholieke krant was. Huis na huis belden we aan en kregen we een lach en een koekje. Bang was er niemand enkel in de krant stond er bedreiging van russen en vietkong. Er liepen ook toen heel wat vreemde mannen rond. Ze zagen er heel vrees inboezemde uit maar ze waren toch zo vriendelijk. Talloze keren heb ik hen geholpen met een brief of zelfs een deur. Ze zagen er zo ontzaglijk uit maar waren bang om een deur open te doen. En dat zonder een snoepje te krijgen. Ik heb in die jaren veel geleerd maar toch zeker de les dat wat men lijkt te zijn dikwijls iets heel anders is dan wat men is.

In oktober 1981 eindigde echter die vrede en ontstond er een afkeer die ik zelf aan volgende generaties zal doorgeven. Het was zo vredig dat wekelijks en meer gefietst door zo gemengde en rustige wijken. Maar die maand werd Antwerpen getekend door een terreur van bomgeweld tegen onschuldige kinderen. Zowel mijn vader als grootvader beleefde gouden dagen met het nieuws van het moment. Bloed en tranen verkochten toen nog beter dan broodjes. Dat is geen probleem, het zou pas erg zijn als mensen er niet meer om gaven.

Maar naast al die vrede was er ook een duister puntje. Vlakbij die straten kende me een gelukkig eenmalige terreur met bommen en vele doden. Naast vele dingen heeft die gebeurtenis me veel veranderd.
Hoe vreselijk ook, deze trieste zaak zou vergeten zijn door de vele andere trieste feiten sindsdien. Maar voor mij persoonlijk kreeg dat anders zijn dan men zag een veel engere betekenis.
Stenen van een kathedraal bleken niets waard te zijn en dat eeuwen na een Jan Blom. Ze werden herwerkt en gebruikt om nazi praktijken mee te bekostigen. Veel bracht het niet op maar voldoende voor wat stikkers en verbaal geweld. "De joden hadden de ellende zelf gezocht" Ik begrijp het nog altijd niet dat na dergelijk bloed men zo zonder vrees en schroom kan roepen dat men het zelf heeft gezocht. Ik ken de misdaden van de vaders van de kinderen niet en die zullen er wel zijn. En er zijn al van ouds tot vandaag zaken waar men de onmenselijkheid tegen eigen bloed en vlees kan zien. Maar geen van deze waanzin nadert tot het misbruiken van dode kinderen om meer haat te preken. De boskampen en uniformen en andere spelen verandert door die kathedraal stenen in een smerigheid die de modder nog te heilig maakt.

Mijn jong geloof in een machtige pers en degelijke politie verdween toen men daarmee op zoek ging naar een degelijk georganiseerde bende die wat Joodse winkels ging besmeuren met stikkers waar men hen de dood van hun eigen kinderen aanwreef en er een politiek spel mee speelde. Een spel van 1 man met een handvol sympathisanten en vooral wat kathedraal stenen die men beter op het steenstort had gelaten. Een spel dat wel veel opbracht en nu mee Antwerpen bestuurd.

Veel jaren zijn voorbij, de kinderen van toen zouden nu beginnen grootvaders te zijn. De kathedraal heeft nog altijd stenen te koop. En op Zurenborg lopen er nog altijd vrees inboezemde mannen rond.
En de kleinkinderen van die mannen die ooit zo bang voor deuren en brieven waren zijn nu nog banger geworden. Waar men vroeger enkel God vreesde is men nu wel doodsbang voor een boodschappentas.
In plaats van dat men vraagt om de deur open te doen beveelt men nu om de tas en schend de sabbat van wie niet eens in stenen gelooft.
Als men nu door die straat wandelt wordt men staande gehouden door een zootje ongeregeld dat meer Duits dan Antwerps spreekt en in onvervalste heirvolk stijl om de controle van de straat eist.

Nee, ik geloof nog altijd niet in die stikkers dat de Mossad een handje helpt. Of zelfs niet in stikkers dat de Antwerpse politie de religieuze waanzin een handje zou helpen. Die lieve heren en veel anderen willen zeker wel helpen maar ze hoeven dat niet eens. Een Jan Blom kon als 1 man een hele kathedraal laten staan, het is voor dienaars van goden en regels geen probleem om veel minder steenezels te zijn. Als men als 1 man een Kathedraal kan laten staan, dan is het toch geen probleem om als iets dat er toch op lijkt ook met wat stenen te kunnen gooien of iets dergelijks. Dat is veel gemakkelijker men moet er alleen maar wat banger voor zijn. Ooit werd me geleerd dat men dan geen man kon zijn zo maar dat zal ook wel niet kloppen. Dus het zal dus wel iets mannelijkst geweest zijn dat zich stoer en in groep een hele piet vond maar verder wel wat ontbrak.

Maar weet er nu iemand waar er houtwerk van een kathedraal te krijgen is? Als stenen zo productief kunnen zijn en mensen tot zulke grootsheid kan aanzetten tot wat moet levend hout dan in staat zijn. Voor wie het vergeten is die kathedraal staat niet voor een steenhouwer en zeker geen cementboer maar voor een timmerman. Dus als stenen zo vreselijk kunnen zijn wat moet men dan met wat houtwerk kunnen?
Wees niet bevreesd om wat stenen die men zou bedreigen maar leve het hout. Dat hout moet zeker een affiche groter dan bij de verkiezingen kunnen worden van dat Antwerpen een stad is waar vrees geen woonrecht heeft welke 1 of een paar man bendes daar ook ooit steen-terreur in willen doen.

Met het afvalhout van de kathedraal moeten we toch heel Antwerpen kunnen dichttimmeren en elke vervuiler in een kist verzenden naar de diepste hel. Voor wie daaraan twijfel gedenk maar wat Jan Blom met stenen kon. En met hout begint men pas aan het echte werk....

Religieuze onman, ja ik heb het tegen Uw edellachtige. Welke religie, ideologie of ander grote waarheid dat je belachelijk maakt maakt niet uit. Welke wc-stenen en houten tandenstokers je ook maar verheerlijkt kan me niet schelen. Er zijn stenen en zeker houten en nog meer levende panelen waar het de moeite voor is om moeilijk te doen omdat ze zouden blijven staan. En de wereld weet al eeuwen dat ze daarvoor niet op de grote belijders moet rekenen. Dat is al veel te veel bedrogen en belogen. Welk groot licht van waarheid je ook bent in je stenen zaaltje, tot U ellendigheid richt ik me.

Onedele halfman die zich halfgod waant, bedenkt dat er in stad als Antwerpen heel wat hout is en als je weet wat stenen konden moet je nog banger worden als je al zult zijn. Je bangheid is wel grappig en amusant maar wees er wel wat zuinig mee. Het is niet gezond voor lijf en lendenen om zo bang te zijn, niet voor je eigen knoken maar vooral niet gezond voor de Antwerpse baby's. En die hun moeders wilt je zeker niet kwaad zien als je zelfs al bang bent van hout en steen en nu zelfs van winkeltasjes.

Naar aanleiding van nazi terreur van een duistere beveiligingsorganisatie van religieuze gebouwen die menen dat naar de winkel gaan op zaterdag hun veiligheid en rust bedreigt. Deze helden menen recht te hebben op willekeur en op discriminatie gronden mensen op straat lastig te vallen en af te dreigen in een vreemde nogal Duits klinkende taal. Wetten en overlastreglementen zijn hiervoor natuurlijk onbestaand.

Gelukkig geldt dat ook voor het uitoefenen van prostitutie voor hun deur wat elders en voor anderen verboden is maar daar en voor hen telt die wet niet. Het zou toch vreselijk gevaarlijk worden als deze vrienden hun lusten, die hier zeker bij horen, niet via prostitutie zouden kunnen bevredigen. Een ellendig iets die kinder prostitutie en verwanten (zwak liefst anders kan men het niet) en waar te weinig molenstenen voor bestaan maar het zou nog erger kunnen.