Er wordt veel gedaan ter beteugeling van het zwijmelen. En terecht, dagelijks is er onder invloed van allerhande producten een enorme tol aan slachtoffers. Maar de eenvoudigste en goedkoopste oplossing laat men achterwege. Wat het product ook is, waarom men er aandacht aan besteed is niet het genot maar de gevolgen van zwijmelen. Hoeveel doden men zou voorkomen door niet meer van genotmiddelen te spreken maar van zwijmelmiddelen, is ongekend. Maar het zijn enorm veel graven die leeg hadden kunnen zijn. Het lijkt te eenvoudig om er gebruik van te kunnen maken. Noemt het iets anders en de dodenteller draait langzamer.
Maar nog meer van gezwijmel is er bij wat niet in distilleerketels wordt gekookt. Mensen hebben geen drank nodig om een extase, bevrediging of beter gezegd een gezwijmel te bereiken. Eenvoudige wanen, angsten en ander gebalk brengt mensen in een nog zwaardere verdwazing. Als men nieuwsoverzichten allerhande bekijkt is het opmerkelijk hoe elke jaar een collectieve zwijmelgeest optreed.
Het is geen nieuw fenomeen. Dichters hebben al eeuwen gedicht over deze menselijke eigenaardigheid. Maar wat wel opmerkelijk is is dat in de 21e eeuw die dichters uitgestorven lijken. De geest is er nog steeds zelfs meer dan ooit maar er wordt niet meer over gesproken. Dronken zijn is even normaal geworden als pedofilie in een kerk. Als het dronken is door middel van drank en stoffen, zou het enkel dodelijk zijn maar niet zo erg. Bedenkelijker is dat men zelfs in de meest sobere toestand al zo zwijmelt.
Er is dus zeker ook heel wat 'zwijmeldrank' die niet in vaten gebrouwd wordt. De grote vraag is nu welke drank is het allemaal; Als antwoord op die vraag en het zwijgen der dichters in gedachten lijkt het mij nuttig om eens op zoek te gaan naar de akkers, de brouwerijen en verdeelcentra van de verzwegen zwijmeldrank; Een zoektocht die hopelijk een antwoord verschaft op de zwijmelgeest.
