Pagina's

Hoe gelukkig ben jij?

Hoe gelukkig ben jij? Nee, lees het nog eens. Hoe gelukkig ben jij?

Het zou een eenvoudige vraag moeten zijn, een iets ingewikkelder antwoord maar dan vooral door de enormiteit van mogelijkheden. Want geef toe, je hebt toch enorm veel om daar over te vertellen zelfs al ben je terminaal ziek en stervend. Maar wat maakt die vraag dan zo moeilijk en wilt men volop een andere vraag beantwoorden? Lees de verkiezingspropaganda maar op na je bent ongelukkig over ambtenaren, je bent ongelukkig omdat je moet werken, je bent ongelukkig omdat er sommige niet werken, je bent ongelukkig omdat niet iedereen zoals jij spreekt, je bent ongelukkig omdat er een God is en ongelukkig omdat hij er niet is.  

Maar wat maakt ons dan wel zo ontevreden over alles wat maar denkbaar is. Die reclame lijkt anders toch niet zo ongelukkig, je hebt geld over, koopt een nieuwe 2de wagen, je wordt burgemeester, de helft van je buurt wilt met je naar bed en men wilt zelfs een wereld waar alles tussen 2 tegengestelden in staat. Maar wacht even is dat wel de realiteit? Wat daar beschreven wordt is een ontspoorde aanbidding van het kapitaal, een hebzucht en drang tot bezitten die elke redelijkheid overtreft. Een absurd gedrag dat ook nog eens aan elke grens en beperking voorbij gaat. 

En dan heb je de veel reëler situatie waarin we alle geboren zijn en veel mensen in blijven leven. Je bezit niets, bent voor vervoer van andere afhankelijk en men beveelt wel wat je moet doen en je mag blij zijn dat je in een bed mag slapen. En hoe vreemd dat ook klinkt met boodschappen die steeds iets anders zijn is men dan zonder twijfel heel gelukkig en weet men zich bemind. Maar er was nog een puntje in die reclame, hoe staat het daar dan mee? Iedereen gelijk of minstens al wat telt mooi in het midden? Als de rest zo ongeluk brengend is zou dat dan ook niet mis zijn?

Wat is die boodschap eigenlijk? Het is wel vreemd als men zo extreem over hebben bezig is. Het is vreemd zo schijnbaar verdraagzaam en mens minnend te zijn als men constant zelfs zijn eigen kind zou offeren om een knabbel extra. Maar het is dat ook niet. Om een neutraliteit, een nulpunt te bepalen moet men een referentie kader hebben. 

Even voor een neutraliteit van Luther en Calvijn Europa en zeker Vlaanderen en ANtwerpen een van de grootste gruwelen bracht was er een revolutie in de astronomie gekend als de copernicaanse revolutie. Het kern punt van deze revolutie was dat het neutrale punt een waan was en zelf zeker niet de aarde/wijzelf was. We draaien rond de zon en nog veel meer, vandaag kijkt daar niemand van op toen was het een heel wereldbeeld dat aan gruizelen ging. Maar zoals men toen al besefte als men die stelling aanvaard ligt er meer dan alleen een planetarium aan duigen. 

Weinig gekend is dat de eerste publicatie hiervan voorafging van een neutrale verklaring. Er werd duidelijk gesteld dat dit geen zekerheid was en enkel een hypothese was. En natuurlijk was het niet geloofwaardig want het steunde enkel op wiskunde. Zelden is iets meer revolutionair zo verkracht geweest door neutraliteit en judas verraad. Ja, verraad. Want deze woorden werden er bijgevoegd zonder onderscheid door een lutherse theoloog en zeker niet door Couperus. En het maakte van iets dat de wereld zou veranderen een neutraal schrijven en bedenksel. De wetenschap is er niet door gestopt geworden. 

Maar wat niet heeft plaatsgevonden is dat men dat idee van neutraal punt buiten het materiële heeft verlaten. Tot en met vandaag verkoopt men het idee dat er een punt bestaat waar alles rond draait en dat moet ergens rond X zijn buik zijn. En dat brengt ons terug rond die reclame en waarom ze ons ongelukkig maakt. Het onderwerp ervan is steeds weer dat idee dat wij het centrum moeten zijn en alles daar vanaf hangt. Zelfs als we ons verplaatsen zijn wij het middelpunt, wij zijn het centrale bestuur dat alles laat draaien en tot zich aantrekt. En dan is het natuurlijk ook logisch dat met de norm die wij zijn alles zich daar naar richt. En dat maakt ons ongelukkig. Want niet alleen zijn we dat niet en kan men dat nooit zijn maar is schept het ook een behoefte die geen bevrediging kan bieden en vooral veel haat en negativiteit voortbrengt want er draait iets rond een ander.

Het Coupernicus model zonder lutherse en ander ideologen is dat een heel universum zowel elk op zich een ongekendheid aan pracht bevat maar ook een geluk uitstraalt naar alles wat zich in de buurt bevindt. En dat kan minder lijken als men de onbestaande grootsheid van alles sturen vergelijkt. Maar het is meer want het is een veelvoud ervan waar elke mens meer word dan voorheen iedereen. En dan is het niet vermenigvuldigen maar machtsverheffing en meer dat er gebeurt. En dit zorgt voor een hoeveelheid geluk die in het oude systeem ongekend was. 

Waarom blijven we dan zo hangen aan dat verstokte centrale beeld? Voelen we ons er goed? Nee, dat is het duidelijk niet. Maar als we dat verlaten gaat men schrik van ons krijgen en dat wilt niemand mee maken. Als we het bangelijke idee van een niet gestuurde en onvoorspelbare weg, vrij en zelf geïndoctrineerd door liefde aanvaarden wordt het nog enger dan onze dromen. We zouden zelfs als goden kunnen worden en wie zou dat nu willen. Een kalf-god of een zak zilverlingen dat zou nog gaan maar zelf over leven, dood en geluk gaan nee dat is niet te leven, of ...

zou het toch eenvoudig gelukkig zijn kunnen zijn?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten